Na podstawie dzisiejszej obserwacji można przyjąć, że bociani jedynak z Przysieczy opuścił gniazdo na dobre. Mam nadzieję, że nic mu się nie stało... Nie ma go już od 11 godzin. Był rano przed 6:00, po czym dwa bądź trzy razy wylatywał i wracał, a ok. 9.25 wyleciał i już nie wócił. Byłby to stosunkowo wczesny odlot, bo dopiero w 6. dniu od zdobycia umiejętności latania, a w 75. dniu od wyklucia. W ostatnich 2 dniach wyraźnie doskonalił swoje umiejętności - wzlatywał wysoko i krążył nad gniazdem. Jeszcze wczoraj rano widziałem rodzica, kóry go dokarmiał, a dzisiaj już nie. Zwykle po odlocie młodych bociani rodzice przebywają jeszcze jakiś czas w gnieździe, ale tutaj jest inaczej. W ogóle to gniazdo jest dziwne, żeby nie powiedzieć pechowe... Udało się w tegorocznym lęgu dorosnąć tylko jednemu pisklęciu z trzech wyklutych. Dwa pozostałe nie przetrwały prawdopodobnie z powodu jakiejś choroby dróg oddechowych, o czym pisała Pia na początku lipca. Ja sam zainteresowałem się tą bocianią rodziną 14 lipca, kiedy zauważyłem w gnieździe martwe pisklę, o którym informowałem Opolskie Centrum "Avi". I tak zacząłem obserwować codziennie losy ocalałego jedynaka. Był odchowywany inaczej niż młode w innych gniazdach, bo na ogół przebywał sam, a jeżeli był z nim rodzic, to głównie jeden - ten z zielona obrączką - który dziwnie "zniknął" od co najmniej tygodnia... Drugi dorosły bocian przylatywał z pokarmem, ale od razu odlatywał. Młodzik był więc niemal od początku "hartowany" do radzenia sobie samemu - w nocy, podczas burzy, silnego wiatru i upału. To zachowanie jego bocianich rodziców było zupełnie inne od opiekuńczości i troskliwości dorosłych bocianów wobec piskląt na przykład w Pasiece czy w Klekusiowie i Szczytnicy...
No cóż, to był już chyba ostatni młody bocian spośród tych, które mogliśmy obserwować w tegorocznym sezonie legowym dzięki kamerkom. Jest zaobrączkowany, więc być może kiedyś dowiemy się, czy udało mu się przetrwać. Oby szczęśliwie dotarł do celu swojej podróży i do nas wrócił
. Dziękuję wszystkim współuczestnikom tego forum za dzielenie się obserwacjami i emocjami. Akurat los jedynaka z Przysieczy szczególnie mnie poruszył, dlatego właśnie jemu poświęciłem - obok bocianów z Wiciny - najwięcej postów.
I jeszcze na koniec dorzucę kilka zdjęć z dzisiejszego ranka.
. Obserwuję go od wczesnego rana, co wymaga sporo cierpliwości, a wobec niemożliwości cofania nagrania transmisji jest też bardzo czasochłonne... Widzę, że ostatnie dni w gnieździe wyglądają w zasadzie tak samo: rano porcja gimnastyki, potem karmienie, spanie, toaleta upierzenia, znowu gimnastyka (podskoki i machanie skrzydłami) połączona z nerwowym przemieszczaniem się po gnieździe i poprawianiem patyków i ściółki. Rodzice, a właściwie rodzic, bo widuję ostatnio tylko dorosłego bez obrączki, karmi go dosyć często i obficie. To jego 68. dzień życia, ale widocznie nie czuje się jeszcze na siłach, by zdobyć się na lot. Może jak będzie słonecznie i wietrznie zarazem, to wykorzysta aurę...
. Myślałem, że zdecyduje się już wczoraj, ale widocznie potrzebował lepszej aury. Od rana był podekscytowany - nerwowo chodził po gnieździe, rozpościerał skrzydła i przestawiał patyki w koronie gniazda. W końcu tuż po godz. 10:00 poleciał. Nie było go dość długo jak na pierwszy lot, bo ponad godzinę. Od razu po jego wylocie do gniazda przyleciał rodzic (ten bez obrączki) i czekał... Młodzik wrócił po godz. 11:00, a rodzic odleciał. Ciekawe, co dzieje się z drugim dorosłym bocianem - tym z zieloną obrączką, którego nie widziałem już od dłuższego czasu? Teraz młody jedynak z Przysieczy odpoczywa sam w gnieździe. Tak więc zaczął latać w 69. dniu od wyklucia. Oby dobrze przygotował się do odlotu, który nastąpi chyba dopiero na początku września...
.
. W każdym razie nie widuję teraz zaobrączkowanego dorosłego ptaka, który najwięcej czasu spędzał z młodym w gnieździe po śmierci drugiego pisklęcia...
Spokojnej nocy dla wszystkich.
[/url]
